Χειρουργικές παθήσεις του Θυρεοειδή αδένα- Θυρεοειδεκτομή
Οι λειτουργίες του θυρεοειδούς αδένα είναι σημαντικές και οποιαδήποτε δυσλειτουργία μπορεί να προκαλέσει πληθώρα διαταραχών στον οργανισμό. Αυτός ο ενδοκρινής αδένας συντονίζει διάφορες λειτουργίες στο σώμα μεταφέροντας μηνύματα μέσω του αίματος στα όργανα, το δέρμα, τους μύες και άλλους ιστούς.
Δύο ορμόνες, η τριϊωδιοθυρονίνη (Τ3) και η τετραϊωδιοθυρονίνη (Τ4) παίζουν σημαντικό ρόλο στη σωματική και νοητική ανάπτυξη του παιδιού και σχεδόν όλου του μεταβολισμού του ανθρώπου, ενώ η καλσιτονίνη σχετίζεται με τον μεταβολισμό του ασβεστίου.
Οι μορφολογικές διαταραχές του θυρεοειδή αδένα κυμαίνονται από την βρογχοκήλη έως τον καρκίνο του θυρεοειδούς. Οι καταστάσεις που σχετίζονται με παθολογική έκκριση θυρεοειδικών ορμονών είναι ο υποθυρεοειδισμός και ο υπερθυρεοειδισμός.
Η αρχική θεραπεία των καταστάσεων αυτών είναι φαρμακευτική. Σε περίπτωση όμως αποτυχίας ρύθμισης του θυρεοειδούς αδένα ή εμφάνιση συχνών υποτροπών, η θυρεοειδεκτομή θα λύσει οριστικά το πρόβλημα.
Μία άλλη αρκετά συχνή κατάσταση είναι η παρουσία ενός ή περισσότερων όζων θυρεοειδούς αδένα. Ασθενείς με όζους θυρεοειδούς αδένα συνήθως είναι ευθυροειδικοί.σε περίπτωση όμως που προκαλέσουν υπερθυρεοειδισμό ή σε υποψία κακοήθεια, η θεραπεία είναι επίσης χειρουργική.
Σε περίπτωση καρκίνου του θυρεοειδούς αδένα, η θυρεοειδεκτομή αποτελεί τον μοναδικό τρόπο αντιμετώπισης της νόσου.
Κυριότερες ενδείξεις για θυρεοειδεκτομή είναι :
– παρουσία ενός ή περισσότερων όζων στον θυρεοειδή αδένα
– Μεγάλη διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα που προκαλεί πιεστικά φαινόμενα σε γύρω όργανα ( οισοφάγο, τραχεία)
– ο καρκίνος του θυρεοειδούς αδένα
Θα πρέπει να αφαιρεθεί ολόκληρος ο θυρεοειδής αδένας;
Η αμφοτερόπλευρη ολική θυρεοειδεκτομή είναι η συνιστώμενη χειρουργική θεραπεία, εκτός από περιπτώσεις που υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού των λαρυγγικών νεύρων, όπου προτιμάται να αφεθεί υπόλειμμα θυρεοειδικού ιστού πέριξ των νεύρων.
Η επέμβαση
Η επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία. Μια μικρή τομή περίπου 4 εκ γίνεται κατά προτίμηση σε ήδη υπάρχουσα ρυτίδα του δέρματος για καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα μετεγχειρητικά.
Κατά τη διάρκεια του χειρουργείου, πέραν από την αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα, απαραίτητη είναι η αναγνώριση και η προστασία τόσο των λαρυγγικών νεύρων όσο και των παραθυρεοειδων αδένων, που βρίσκονται σε άμεση επαφή με τον θυρεοειδή. Οι παραθυρεοειδείς αδένες βρίσκονται εκατέρωθεν του θυρεοειδούς, είναι συνήθως 4 , και σχετίζονται με τα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα. Τραυματισμός αυτών μπορεί να προκαλέσει σοβαρές μετεγχειρητικές επιπλοκές. Τα λαρυγγικά νεύρα είναι 2, εντοπίζονται επίσης εκατέρωθεν του θυρεοειδούς αδένα και είναι υπεύθυνα για την κίνηση των φωνητικών χορδών και κατά συνέπεια για την φώνηση. Για τον λόγο αυτόν, διεγχειρητικά χρησιμοποιείται μια ειδική συσκευή (νευροδιεγέρτης) που βοηθάει τον χειρουργό στην συνεχή νευροπαρακολούθηση των λαρυγγικών νεύρων της φωνής και στην προστασία αυτών από τυχόν κακώσεις.
Μετά την ολοκλήρωση της θυρεοειδεκτομής, η τομή κλείνει με ενδοδερμική ραφή για καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα.
Μετά την επέμβαση
Ο ασθενής παραμένει στην κλινική συνήθως μία ημέρα. με το εξιτήριο λαμβάνει οδηγίες από τον ΩΡΛ αλλά και από τον ενδοκρινολόγο για να διασφαλιστεί μια ομαλή μετεγχειρητική πορεία.
”Ο θυρεοειδής αδένας είναι ο μεγαλύτερος ενδοκρινής αδένας του ανθρώπινου σώματος. Εντοπίζεται στην πρόσθια περιοχή του τραχήλου, μπροστά και εκατέρωθεν της τραχείας, έχει μάζα περίπου 20 γραμμάρια και αποτελείται από 2 λοβούς (δεξιό και αριστερό), οι οποίοι συνδέονται μεταξύ τους με τον ισθμό, ενώ ενίοτε υπάρχει και ένας ακόμα λοβός που ξεκινάει από τον ισθμό προς τα άνω και λέγεται πυραμοειδής.”
