Η εκκριτική ωτίτιδα ή, όπως απλά λέγεται «υγρό στο αυτί» είναι πράγματι υγρό που βρίσκεται πίσω από το τύμπανο του αυτιού, εκεί όπου κανονικά υπάρχει αέρας. Οφείλεται κυρίως στην κακή λειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας, ενός σωλήνα δηλαδή που φέρνει σε επικοινωνία την μύτη με την κοιλότητα του αυτιού. Όταν ο σωλήνας αυτός είναι κλειστός , δεν επιτρέπει τον αερισμό του ωτός με αποτέλεσμα τη συγκέντρωση υγρού πίσω απο το τύμπανο.
Αίτια
Πολλές είναι οι καταστάσεις που μπορεί να οδηγήσουν στην εκκριτική ωτίτιδα, ο πιο συχνές από τις οποίες είναι:
- Η αλλεργική ρινίτιδα , η οποία προκαλεί φλεγμονή της μύτης και κατ’ επέκταση απόφραξη της ευσταχιανής σάλπιγγας και υγρό στο αυτί.
- Λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού (π.χ. ιγμορίτιδα)
- Τα κρεατάκια (αδενοειδείς εκβλαστήσεις)
- Οι απότομες μεταβολές τησατμοσφαιρικης πίεσης (π.χ. προσγείωση-απογείωση αεροπλάνου, κατάδυση)
- Καλοήθεις ή κακοήθεις όγκοι του ρινοφάρυγγα
Συμπτώματα
Η εκκριτική ωτίτιδα δεν συνοδεύεται απο συμπτώματα οξείας φλεγμονής όπως πυρετός ή ωταλγία, αλλα συχνά οι ασθενείς παραπονούνται για το ενοχλητικό αίσθημα «βουλωμένου» αυτιού, βαρηκοία ή/και βουητό (εμβοές).
Διάγνωση-Παρακολούθηση
Χρειάζεται τακτική παρακολούθηση από τον ΩΡΛ ώστε να ελέγχεται η πορεία της θεραπείας με:
Ωτομικροσκόπηση: αναζητώνται διάφορα σημεία όπως: υγρό πίσω απο το τίμπανο, φυσαλίδες αέρα πίσω απο τύμπανο, απώλεια της διαφανότητας του τυμπανικού υμένα.
Τυμπανόγραμμα: ελέγχεται η ελαστικότητα του τυμπανικού υμένα. Απώλεια της ελαστικότητας θέτει την υποψία εκκριτικής ωτίτιδας.
Ακοόγραμμα: ελέγχεται το επίπεδο της ακοής. Στην περίπτωση της εκκριτικής ωτίτιδας, διαπιστώνεται συνήθως μια μικρού βαθμού βαρηκοία αγωγής.
Συντηρητική αντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση του υγρού στο αυτί είναι αρχικά συντηρητική και περιλαμβάνει:
- Ρινοπλύσεις με φυσιολογικό ορό ή ρινικά διαλύματα
- Κορτιζονούχα spray ρινός
- Ρινικά αποσυμφορητικά spray
- Ασκήσεις ευσταχιανής σάλπιγγας με αποσυμπιέσεις και μάσημα τσίχλας.
Χειρουργική αντιμετώπιση
Αν το υγρό παραμένει περισσότερο από 3 μήνες τότε απαιτείται χειρουργική αντιμετώπιση η οποία περιλαμβάνει:
- Μυριγγοτομή: παρακέντηση του τυμπανικού υμένα, δημιουργία δηλαδή μιας μικρής οπής στο τύμπανο και παροχέτευση του υγρού μέσω αυτής. Στους ενήλικες η επέμβαση αυτή μπορεί να πργαμτοποιηθεί και με τοπική αναισθησία.
- Τοποθέτηση σωληνίσκων αερισμού (“σωληνάκια”): διατηρούν ανοιχτή την οπή που δημιουργήθηκε απο την μυριγγοτομή. Παραμένουν για 8-12 μήνες και πέφτουν μόνα τους.
- Αδενοτομή (αφαίρεση στα «κρεατάκια»): αφορά κυρίως παιδιά , όπου τα υπερτροφικά κρεατάκια ειναι υπεύθυνα για την απόφραξη της ευσταχιανής σάλπιγγας.
